Betekenis van Diepe droefheid
Diep verdriet is een diepgaande emotionele toestand die in diverse tradities en verhalen wordt beschreven. In het boeddhisme verwijst dit naar de worsteling van Candaka met de scheiding van de prins. In het ja茂nisme ervaart Camara een intense melancholie na vernedering. Vaishnavisme verken nuancen van verdriet, waaronder de pijn van moeder Shaci en de Alvar's frustratie. In Purana wordt diep verdriet geuit door figuren als Satyasandha en Rama, die rouwen om verloren geliefden. Dit thema van intense emotionele pijn is prominent in verschillende religieuze en culturele contexten, illustrerend hoe verlies en verdriet de menselijke ervaring be茂nvloeden.
In het Engels: Deep sorrow, Deep grief, Profound sorrow
Alternatieve spelling: Diep verdriet
Let op: Onderstaande voorbeelden zijn enkel indicatief en weerspiegelen geen directe vertaling of citaat. Het is uw eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren op waarheid.
Het Boeddhistische concept van 'Diepe droefheid'
Diep verdriet in boeddhisme omvat diepe emotionele pijn. Candaka's worsteling met afscheid van de prins [1] weerspiegelt dit.
In Mahayana wordt diep verdriet beschreven als een gevoel van verlies, ervaren door de prins en Chandaka .
Theravada beschouwt het als een emotie bij verlies van dierbaren, maar nutteloos in het licht van de dood [2].
Het Hindoe茂stische concept van 'Diepe droefheid'
In het 贬颈苍诲辞别茂蝉尘别 kan "Diep verdriet" zich op verschillende manieren manifesteren. In het Vaishnavisme is het een intense smart zoals ervaren door moeder Shaci [3]. De frustratie van de Alvars kan ook diepe droefheid veroorzaken [4].
Binnen de Purana's wordt "Diep verdriet" geassocieerd met Rama's reactie op onrecht [5]. Het is de pijn van koning Srinjaya na de dood van zijn zoon [6]. Het is de droefheid van de burgers van Hastinapura en de Pandava's over de situatie van de oude koning [7]. Het is ook de herinnering aan verloren familieleden door een vorst [8].
Vasuki ervaart verdriet over familieomstandigheden [9]. De Deva's voelden dit door nederlaag [10]. De koning van Benares rouwt over de keuzes van zijn dochter [11]. Een luchthartige man treurt om de vergankelijkheid van zijn huizen [12]. De prins voelt verlies na Kumbha's vertrek [13]. De Asuras voelen verdriet over hun rijk [14]. Een godheid voelt het bij het einde van de materi毛le wereld [15]. De consorten en onderdanen van Gadhi voelen dit [16]. Sukra treurt over het verlies van zijn goddelijke vorm [17]. Manki voelt dit door ongenoegen van Maheshvara . Satyasandha en Karnotpala rouwen over de veranderingen in hun koninkrijk . Valmiki's 辫辞毛锄颈别 werd ge茂nspireerd door het zien van een dode vogel [18].
Rama voelt dit bij het denken aan Sita in Lanka [19] en door haar afwezigheid [20]. De terugkeer naar huis na een gedeelde rouw [21].
In Kavya is het de droefheid van de burgers van Yudhishthira na het vertrek van Shri Krishna . Karakters zoals Malati ervaren dit door verlies . De mensen van Sthanvishvara voelen dit na de dood van hun koning .
Het Jainistische concept van 'Diepe droefheid'
Diep verdriet: intense droefheid, wanhoop bij vernedering in Jainistische context. [22] Het is een zwaarmoedig gevoel dat Camara ondervindt.
Diep verdriet is een zielsgesteldheid in Jainisme.
Het begrip van Diepe droefheid in lokale en regionale bronnen
Diep verdriet, in de context van de geschiedenis, wordt in India vaak geassocieerd met intense emotionele pijn. Koning Chitraketu en Kritadyuti voelen diep verdriet na de dood van hun kind [23]. Het is een intrinsieke pijn die empathie vereist [24].
Deze pijn inspireert soms tot po毛tische creatie, zoals bij Valmiki [25]. Hamsapadika's muziek drukt de innerlijke onrust uit [26]. De muziek illustreert ook de pijn verbonden aan mooie herinneringen [27]. Kamala ervaart het bij de verloving van haar zus [28]. Draupadi's verdriet over haar verloren zonen toont diepe emotionele onrust [29].
Bronnen en referenties om verder te lezen
Bovenstaande opsomming is gebaseerd op een aantal (Engelstalige) artikelen in het Boeddhisme, 贬颈苍诲辞别茂蝉尘别, Jainisme, Geschiedenis en andere spirituele tradities. De gebruikte bronnen en meer informatie over waar 鈥淒iepe droefheid鈥� symbool voor staat kun je hieronder vinden ter referentie:
-) The Fo-Sho-Hing-Tsan-King (A Life of Buddha) door Samuel Beal: ^(1)
-) Dhammapada (Illustrated) door Ven. Weagoda Sarada Maha Thero: ^(2)
-) Chaitanya Bhagavata door Bhumipati D膩sa: ^(3)
-) Tiruvaymoli (Thiruvaimozhi): English translation door S. Satyamurthi Ayyangar: ^(4)
-) Mahabharata (English) door Kisari Mohan Ganguli: ^(5), ^(6), ^(7), ^(8), ^(9)
-) Devi Bhagavata Purana door Swami Vij帽anananda: ^(10), ^(11)
-) Yoga Vasistha [English], Volume 1-4 door Vihari-Lala Mitra: ^(12), ^(13), ^(14), ^(15), ^(16), ^(17)
-) Brihaddharma Purana (abridged) door Syama Charan Banerji: ^(18)
-) Ramayana of Valmiki (Shastri) door Hari Prasad Shastri: ^(19), ^(20)
-) Ramayana of Valmiki (Griffith) door Ralph T. H. Griffith: ^(21)
-) Bhagavati-sutra (Viyaha-pannatti) door K. C. Lalwani: ^(22)
-) Triveni Journal: ^(23), ^(24), ^(25), ^(26), ^(27), ^(28), ^(29)