365bet娱乐

Het Boeddhistische concept van 'Verdriet'

Verdriet, in boeddhistische context, is een emotionele toestand van diepe rouw en verdriet die zich in het leven opstapelt ^[1]. Binnen Mahayana verwijst het naar de pijn van de veroordeelden ^[2]. De emotie ervaren door kooplieden die nadenken over hun verliezen is ook verdriet ^[3].

In Theravada is verdriet een gevolg van gehechtheid aan de onbestendige khandhas ^[4]. Het kan ook soka zijn, een mentale factor die ontstaat door medelijden, in tegenstelling tot echte compassie ^[5]. Verdriet, gerelateerd aan dosa, beschrijft een staat van ongeluk ^[6]. De Bodhisatta ziet verdriet als iets dat in bewuste en onbewuste staten verblijft ^[7].

Suddhodana's verdriet bij het vertrek van Rahula is ook een vorm van verdriet ^[8]. Het is geboren uit begeerte, en benadrukt de leer van de Boeddha over lijden ^[9]. Verdriet, als innerlijke pijn, ontstaat vaak door verlies ^[10].

Het Hindoe茂stische concept van 'Verdriet'

Verdriet, of diepe droefheid, manifesteert zich op diverse manieren binnen het 丑颈苍诲辞别茂蝉尘别. Binnen het Vaishnavisme wordt het ervaren door devata's bij Krishna's passage ^[11]. Jagannatha Mishra en Shaci lijden onder de onzekerheid over hun zoon ^[12]. Vanamali Acarya ervaart emotionele pijn, wellicht door huwelijksperikelen ^[13]. De gopi's beleven intense pijn door Krishna's afwezigheid ^[14]. Het contrast tussen menselijke conditie en goddelijke genade benadrukt Gods grootheid ^[15].

In de Purana's voelen Gandhari en Dhritarashtra diepe pijn door het verlies van hun zonen ^[16]. Personages worden aangemoedigd verdriet te overwinnen en standvastig te handelen ^[17]. Mandapala en Jarita uiten hun verdriet over hun omstandigheden en de bedreiging van hun kinderen ^[18]. Koning Harishcandra ervaart veel verdriet in de begraafplaats ^[19]. Verdriet kan worden verlicht door Linga-aanbidding . Rama voelt diepe rouw door de scheiding van Sita ^[20]. Ook Lakshmana deelt dit verdriet ^[21]. Koningin Kaushalya lijdt onder de verbanning van haar zoon en de onzekerheid over de toekomst ^[22] en probeert haar verdriet te overwinnen ^[23]. Sugriva ervaart verdriet bij het zien van de huilende koningin en de tragische omstandigheden ^[24]. Men moet niet toegeven aan verdriet ^[25].

In Kavya uit zich verdriet in de vorm van diepe ellende, zoals bij de koning na de dood van Nagarjuna ^[26]. De inwoners van Yudhishthira's koninkrijk rouwen na Krishna's vertrek . Binnen Vedanta is het een mentale pijn door gebrek aan zelfrealisatie, ervaren door Narada ^[27]. Kavyashastra definieert Shoka als het sthayi-bhava van rouw en melancholie, verbonden met karuna-rasa . Shoka is ook een gevoel van onheil in verhalende context .

Het Jainistische concept van 'Verdriet'

Verdriet in Jainism is described as a profound distress stemming from loss or disappointment, contrasting with celebratory moments ^[28]. It can also manifest as a quasi-passion, leading to emotional turmoil and grief, akin to what Devaki experienced concerning her sons ^[29]. This emotion is further placed within the context of the fifth spoke's time span ^[30]. Ultimately, Verdriet signifies feelings of loss ^[31].

Het begrip van Verdriet in lokale en regionale bronnen

Verdriet in de geschiedenis van India: Sujata's ervaring wordt doordrongen door verdriet, wat haar strijd en maatschappelijke lasten belicht ^[32]. De moord op Indira Gandhi en het verlies van nationaal leiderschap veroorzaakten diep verdriet ^[33].

Dit woord beschrijft een gevoel van droefheid door verlies, teleurstelling of het lijden van anderen, een staat van ongeluk ^[34].

Het begrip van Verdriet in wetenschappelijke bronnen

Verdriet kan duiden op pittaj stanya dushti .