Betekenis van Gezegende
Gezegende verwijst naar een gerespecteerd spiritueel figuur in zowel het boeddhisme als het jainisme, vaak implicerend dat het om de Boeddha of andere verlichte leraren gaat. In verschillende tradities wordt deze titel gebruikt om de heilige status en wijsheid van deze figuren te benadrukken, of het nu gaat om de Boeddha die je onderwijst over de weg naar verlichting, of belangrijke jain-leiders zoals Mahavira en Parshva. Deze term vertegenwoordigt ook de geestelijke begeleiding die deze figuren bieden aan hun volgelingen.
In het Engels: Blessed One
Alternatieve spelling: De Gezegende, Gezegenden
Let op: Onderstaande voorbeelden zijn enkel indicatief en weerspiegelen geen directe vertaling of citaat. Het is uw eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren op waarheid.
Het Boeddhistische concept van 'Gezegende'
In de context van het Boeddhisme verwijst "Gezegende" naar een vereerde spirituele figuur, vaak de Boeddha. In het Theravada Boeddhisme wordt het gebruikt om de Boeddha te duiden die leerde over de beoefening van mindfulness van de ademhaling [1]. Het duidt op zijn verlichte staat en belichaming van spirituele waarheden [2]. De Boeddha, of de Meester, is ook de figuur die over spraak en morele lessen sprak [3]. In het Theravada Boeddhisme verwijst "Gezegende" ook naar de Tathagata [4]. In het Mahayana Boeddhisme is "Gezegende" een titel voor de Boeddha, die vaak verwijst naar zijn leringen en wijsheid [5]. Het onderstreept zijn ge毛erde aard en betekenis als genezer binnen het spirituele medicinale kader [6].
In het Mahayana Boeddhisme is "Gezegende" de Boeddha die Bakabrahma's valse overtuigingen corrigeerde [7]. Het benadrukt zijn uitzonderlijke aard en de zeldzaamheid van zijn bestaan [8]. Het is ook een verwijzing naar de Boeddha die centraal staat in de boeddhistische leer en discussies over de aard van het bestaan en leegte vertelt [9]. Het is een titel die zijn verlichte staat en vereerde positie aanduidt [10]. De Boeddha, of Tathagata, wordt in het Mahayana Boeddhisme ook aangesproken door de bhikshu tijdens hun onderzoek naar afhankelijke oorsprong [11]. In het Theravada Boeddhisme is de Boeddha ook degene die de Brethren toesprak en de zorgen van de Bhikkhus beantwoordde [12].
De titel "Gezegende" wordt in het Theravada Boeddhisme gebruikt om de Boeddha te respecteren [13]. In het Mahayana Boeddhisme is het een titel voor de Boeddha die zijn vereerde status in de boeddhistische leer erkent [14]. De titel verwijst ook naar de Tathagata die de opperste verlichting en de ultieme waarheid heeft bereikt [15]. De Boeddha, als "Gezegende", deelt in het Mahayana Boeddhisme leringen met Mahamati [16]. In het Theravada Boeddhisme is het een term die verwijst naar een deugdzaam figuur wiens kwaliteiten niet werden erkend door Devadatta, wat het thema van ondankbaarheid aangeeft [17]. Het is een titel die de Boeddha benadrukt die zijn discipelen, waaronder Mahakashyapa, als leraar herkennen [18]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de recitatie van magische zinnen behandelt [19]. De term wordt ook gebruikt om de Boeddha te respecteren, die zijn leerlingen wijsheid en leringen bijbrengt over cruciale boeddhistische doctrines [20].
In het Theravada Boeddhisme is "Gezegende" de titel van de Meester die alms en begeleiding van de kooplieden ontving [21]. Het duidt op de diepe spirituele betekenis en autoriteit van de Meester [22]. Het wordt gebruikt om de Boeddha te eren, die zijn leerlingen leert over de voordelen van weinig willen, tevredenheid en eenzaamheid [23]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de centrale figuur die de gebeurtenissen in het verhaal vertelt [24]. De titel verwijst naar de Boeddha, die in de Theravada-traditie als de verlichte leraar wordt beschouwd [25]. In het Theravada Boeddhisme is de "Gezegende" degene die Yasa over de Waarheid (Dhamma) leert en zijn nood verlicht [26]. De term "Gezegende" is een term die wordt gebruikt om de Boeddha te respecteren, die centraal staat in de boeddhistische leer [27].
De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de Pavaara-ceremonie [28]. De titel wordt gebruikt om de Boeddha te eren, die in de Theravada-traditie wordt beschouwd als de belichaming van verlichting [29]. De "Gezegende" wordt gebruikt om de Boeddha te respecteren, die de voorschriften voor de Bhikkhus geeft [30]. De Boeddha is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot hun observatie [31]. De Boeddha, als "Gezegende", wordt in de Theravada-traditie erkend om zijn leringen [32]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de problemen van de Bhikkhus behandelt [33]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de behoeften van de Bhikkhus bespreekt [34]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft over het juiste gedrag voor novicen [35].
De "Gezegende" is ook de Boeddha, die de vragen van Upali beantwoordt met betrekking tot juridische en morele kwesties binnen de Samgha [36]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die permissie geeft om zout als medicijn te gebruiken [37]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de praktijken van de Bhikkhus corrigeert en begeleidt [38]. De "Gezegende" is de figuur die de grenzen tussen het juiste en verkeerde behandelt [39]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de juiste kleding voor de monniken bepaalt [40]. De "Gezegende" is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de manier waarop ze hun kleding moeten hanteren [41]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de juiste behandeling voor zieke Bhikkhus behandelt [42]. De "Gezegende" is ook de figuur die leiding geeft over de toekenning van de upasampada-wijding [43]. De "Gezegende" is de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de criteria voor het toetreden tot het kloosterleven [44].
In het Tibetaans Boeddhisme verwijst "Gezegende" naar de Boeddha, die zijn eerbied en de heiligheid van zijn leringen aanduidt [45]. De term "Gezegende" wordt gebruikt om de Boeddha te eren die leringen en voorschriften geeft voor de Bhikkhus [46]. In het Theravada Boeddhisme is de "Gezegende" ook de Boeddha, die Yasa over de Waarheid (Dhamma) leert en zijn nood verlicht [47]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de zorgen van de Bhikkhus bespreekt [48]. De "Gezegende" is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft over het juiste gedrag voor novicen [49]. In het Theravada Boeddhisme wordt de term "Gezegende" gebruikt om de Boeddha te eren die zijn leerlingen leert over de voordelen van weinig willen, tevredenheid en eenzaamheid [50]. De "Gezegende" is ook de figuur die de problemen van de Bhikkhus behandelt [51]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die permissie geeft om zout als medicijn te gebruiken [52]. De "Gezegende" is de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de Pavaara-ceremonie [53]. De "Gezegende" is ook de figuur die de grenzen tussen het juiste en verkeerde behandelt [54].
In het Theravada Boeddhisme wordt "Gezegende" gebruikt om de Boeddha te respecteren [55]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de Pavaara-ceremonie [56]. De "Gezegende" is ook de figuur die de grenzen tussen het juiste en verkeerde behandelt [57]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de juiste kleding voor de monniken bepaalt [58]. De "Gezegende" is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de manier waarop ze hun kleding moeten hanteren [59]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die de juiste behandeling voor zieke Bhikkhus behandelt [60]. De "Gezegende" is ook de figuur die leiding geeft over de toekenning van de upasampada-wijding [61]. De "Gezegende" is de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de criteria voor het toetreden tot het kloosterleven [62]. De "Gezegende" is ook de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot hun observatie [63]. De "Gezegende" is ook de figuur die de problemen van de Bhikkhus behandelt [64]. De Boeddha, als "Gezegende", is ook de figuur die permissie geeft om zout als medicijn te gebruiken [65]. De "Gezegende" is de figuur die de Bhikkhus begeleiding geeft met betrekking tot de Pavaara-ceremonie [66]. De "Gezegende" is ook de figuur die de grenzen tussen het juiste en verkeerde behandelt [67].
Het Hindoe茂stische concept van 'Gezegende'
In de context van het 丑颈苍诲辞别茂蝉尘别, vertegenwoordigt "Gezegende" of "De Gezegende" (Gezegenden) een veelzijdige term die diep geworteld is in eerbied en waardering. In de Purana's wordt de term vaak gebruikt om individuen aan te spreken die als deugdelijk, spiritueel ver gevorderd of door goddelijke genade begunstigd worden. Het kan verwijzen naar degenen die een bijzondere gunst ontvangen hebben of die door hun toewijding aan Krishna worden vereerd . Deze individuen, zoals Bhishma [68] of Kunti [69], worden vaak ge毛erd vanwege hun wijsheid, nobele status of rechtvaardigheid.
De term wordt ook gebruikt als een uiting van affectie en respect, zoals door Arjuna aan Matali [70] of door Nala aan Damayanti [71]. Het kan ook duiden op een persoon die door zijn goede daden of spirituele kwaliteiten vereerd wordt . Het concept omvat ook degenen die een bijzondere band hebben met goddelijke entiteiten, zoals de Deva's die Brahma's hulp kregen of degenen die in contact komen met de wateren van Sarasvati .
De term "Gezegende" wordt ook toegepast op specifieke figuren, zoals de godin Surabhi [72] of Prithu , die een speciale plaats innemen in de goddelijke hi毛rarchie. Het kan ook verwijzen naar personen die in de gunst van goden staan, zoals Bhadratanu die de genade van Vishnu ontving . De term kan ook duiden op een staat van genade, zoals Jalandhara die een zegen van Shiva ontving .
De term is niet alleen beperkt tot de Purana's. In de Kavya wordt de term gebruikt om de prestaties van Bhima te vieren . Binnen het Shaivisme kan het verwijzen naar de eerbiedwaardige status van Civan [73]. In de Dharmashastra wordt het gebruikt om Manu te eren [74]. De term is een uitdrukking van respect en kan ook verwijzen naar degenen die spiritueel bevoorrecht zijn .
Het Jainistische concept van 'Gezegende'
In de context van het Jainisme, wordt de term "Gezegende" gebruikt als een eretitel voor verschillende spirituele figuren. Deze figuren worden vereerd vanwege hun spirituele verlichting, kennis en wijsheid. Het is een manier om respect te tonen voor degenen die de spirituele weg hebben bewandeld en anderen begeleiden. Het verwijst naar een spiritueel verlicht wezen dat onderwijs en ervaringen relateert [75]. Het kan verwijzen naar een gerespecteerde spirituele figuur, zoals Arhat Shanti, met diepgaande kennis [76].
De term kan ook verwijzen naar een spirituele leraar [77], of naar Prins Vardhamana, die een gerespecteerde status genoot [78]. De titel wordt ook gebruikt voor de Meester, die op ceremoni毛le wijze de leeuwentroon besteeg [79]. Het duidt op degenen die zich inzetten voor de spirituele praktijk van het vernietigen van karma, wat een hogere staat van spirituele prestatie impliceert [80]. Parshva, die onbewogen en rustig bleef, verdiept in meditatie ondanks aanvallen, wordt ook zo genoemd [81]. De Meester wordt met deze titel vereerd, wat zijn spirituele status aangeeft [82].
De titel "Gezegende" wordt ook gebruikt voor de laatste Jina, een vereerde figuur die spirituele autoriteit en leer belichaamt [83]. Het verwijst naar Mahavira, wat zijn vereerde status en de betekenis van zijn leringen aangeeft [84]. Het symboliseert heiligheid en verlichting, en wordt gegeven aan een vereerde spirituele leider [85]. Het kan verwijzen naar een verlicht wezen, zoals een wijze of heilige figuur in het verhaal [86].
De Heer wordt met deze titel vereerd, waarbij zijn goddelijke kwaliteiten en de zegeningen die hij aan zijn volgelingen schenkt, worden erkend [87]. Het kan verwijzen naar een verlicht wezen of spirituele meester [88]. Nemi, die op bevel van de Jrimbhaka-goden geschenken begon te geven, wordt ook zo genoemd [89]. De Heer, die heilig en vereerd is, wordt met deze titel aangeduid [90]. De goddelijke aard van de Meester en het diepe respect dat hij van zijn volgelingen geniet, wordt met deze titel uitgedrukt [91]. Lord Ajita, met zijn vereerde status en de diepe bewondering die hij ontvangt, wordt zo genoemd [92]. De titel wordt ook gegeven aan de vereerde spirituele figuur die compassie en verlichting belichaamt en als gids voor Bahubali fungeert [93].
De term kan ook verwijzen naar de Alwetende of verlichte wezen, vaak gebruikt om de Boeddha aan te duiden [94]. De Kevalin, met zijn vereerde status onder de asceten, wordt met deze titel aangeduid [95]. Narada gebruikt deze eretitel voor Meester Simandhara tijdens zijn onderzoek [96]. De Meester, die in een vereerde staat verkeert, wordt met deze titel aangeduid [97]. De Jina, die vereerd wordt, krijgt deze titel [98]. Siddhartha, die in diepe meditatie en vasten was, wordt zo genoemd [99]. De aanwezigheid van een goddelijke figuur als embryo in Koningin Acira, waarvan wordt gezegd dat het ongunstige omstandigheden verlicht, wordt ook zo aangeduid [100]. De Meester, met zijn spirituele prestaties, wordt met deze titel aangeduid [101].
De Meester, die de transformatieve meditatie en het vasten ervoer, wordt zo genoemd [102]. Een vereerde figuur die over de aarde dwaalde, gekenmerkt door compassie, krijgt deze titel [103]. Een vereerde figuur, geassocieerd met de yaksha vijaya en godin Bhrikuti als boodschapsgoden, wordt zo genoemd [104]. Een verlichte figuur die een preek houdt, wat spirituele autoriteit symboliseert, wordt zo genoemd [105]. Een vereerde spirituele figuur die een preek houdt met bovennatuurlijke kwaliteiten, krijgt deze titel [106]. De Meester, een verlicht wezen, de focus van de gedachten en aspiraties van de asceten, wordt zo genoemd [107]. De Meester, die een vereerde en heilige status heeft, wordt zo genoemd [108]. Acchandaka zoekt vergiffenis van Siddhartha of een hoger spiritueel wezen, dat met deze titel wordt aangeduid [109].
De centrale figuur die over de aarde dwaalde en uiteindelijk de omgeving van Dvaraka bereikte, wordt zo genoemd [110]. Parshva, met zijn vereerde status en spirituele autoriteit, wordt zo genoemd [111]. Verlichte wezens zoals de muni, die kennis bezit ten behoeve van anderen, worden met deze titel aangeduid [112]. De Heer, die verlichting en wijsheid heeft bereikt, krijgt deze titel [113]. Vira, die wordt afgebeeld als een leraar met alwetendheid en spirituele autoriteit, wordt zo genoemd [114]. De Meester, die leiding en wijsheid biedt, wordt zo genoemd [115]. Een respectvolle titel om een persoon van hoge spirituele status aan te spreken [116].
Siddhartha, met zijn verheven spirituele status, wordt met deze titel vereerd [117]. Shri Shantinatha, met zijn goddelijke genade en spirituele betekenis, wordt met deze titel vereerd [118]. Vajranabha, die in meditatie een angstaanjagende aard heeft, wordt met deze titel vereerd [119]. Een spiritueel verlichte leraar, die wijsheid aan anderen geeft, wordt zo genoemd [120]. Een vereerde figuur die een preek hield waarin voor zonde werd gewaarschuwd, wordt zo genoemd [121]. Shri Nemi, die leiding en leringen geeft, wordt zo genoemd [122]. De Meester, die verlicht is en gezag heeft in meditatie en onderwijs, wordt zo genoemd [123]. Shabdalaputra diende de heilige man die bekend stond om zijn wijsheid en compassie [124].
De Arhat, een vereerd en verlicht wezen, wordt zo genoemd [125]. Een vereerde spirituele figuur die wordt geraadpleegd over toekomstige gebeurtenissen, wordt zo genoemd [126]. Een vereerde spirituele leraar die wijsheid en begeleiding geeft, wordt zo genoemd [127]. Davadanti gebruikt deze titel om de wijze aan te spreken, wat zijn vereerde status aangeeft [128]. De goddelijke figuur van Jina, die het spirituele ideaal in het verhaal vertegenwoordigt, wordt zo genoemd [129]. Een spirituele leider of verlicht wezen die wijsheid en begeleiding geeft, wordt zo genoemd [130]. Een spirituele leraar of figuur in de tekst die wijsheid geeft, wordt zo genoemd [131]. Kumbha, een vereerde figuur in het verhaal die bekend staat om zijn wijsheid en compassie, wordt zo genoemd [132]. De Meester, met respect en erkenning van zijn spirituele autoriteit, wordt zo genoemd [133].
De Meester, een spirituele figuur in het verhaal, ge茂dentificeerd met verlichting, wordt zo genoemd [134]. Een vereerde figuur of leraar in de context van de tekst die spirituele begeleiding en leringen biedt, wordt zo genoemd [135]. Koning Megharatha, die door Indra werd erkend, wordt zo genoemd [136]. Een vereerde spirituele figuur wordt vaak met deze titel aangeduid, wat respect en verering aangeeft [137]. De Arhat, die spirituele betekenis heeft, wordt met deze titel aangeduid [138]. De verlichte of zeer gerespecteerde spirituele figuur wordt met deze titel aangeduid [139]. Het verlichte wezen dat de aarde bereisde om anderen te verlichten, wordt zo genoemd [140]. Een heilige of vereerde figuur die verlichte kwaliteiten bezit, wordt zo genoemd [141].
Een vereerde figuur, vaak geassocieerd met verlichting en spiritueel leiderschap, wordt zo genoemd [142]. Een term van verering voor een vereerde spirituele figuur, vaak gebruikt om verlichte wezens te beschrijven [143]. Een term die wordt gebruikt om een vereerde spirituele figuur of leraar aan te duiden [144]. Een term die vaak wordt gebruikt om een vereerde figuur van wijsheid aan te duiden, waarbij de nadruk wordt gelegd op zijn rol bij het geven van begeleiding en steun [145]. Gautama, die respect en eer verdient, wordt met deze titel aangesproken [146]. Een vereerde figuur die naar verschillende dorpen dwaalt, vereerd door volgelingen en die spirituele autoriteit belichaamt [147]. Siddhartha, die verlichting en heiligheid betekent, wordt zo genoemd [148]. Siddhartha, die als spiritueel verlicht wordt beschouwd, wordt zo genoemd [149]. Shri Vira, met zijn goddelijke kwaliteiten, met name zijn vierendertig goddelijke kenmerken, wordt zo genoemd [150].
Een verlicht wezen, in deze context waarschijnlijk de Boeddha, wordt zo genoemd [151]. De Heer, met zijn vereerde status en kwaliteiten, wordt met deze titel aangeduid [152]. Een term van verering voor de Opperste Heer, die zijn heiligheid en zuiverheid aangeeft [153]. De tiende Arhat, die een spiritueel verlicht wezen symboliseert dat een object van verering is, wordt zo genoemd [154]. Suvidhi Svamin, de spreker van de preek na Vasava, wordt zo genoemd [155]. De Heer, die wordt ge毛erd voor zijn verheven staat en kwaliteiten, wordt met deze eretitel aangeduid [156]. De Boeddha of een belangrijke spirituele figuur, die hun heiligheid en deugd benadrukt, wordt zo genoemd [157]. Nandishena, die de figuur in zijn hart koestert, wordt zo genoemd [158]. De Heer, die heilig is, wordt met deze titel aangeduid [159].
Suri Vinayanandana, een vereerde figuur die wijsheid en begeleiding aan Purushasimha geeft, wordt zo genoemd [160]. De Heer, met zijn spirituele status en wijsheid, wordt met deze titel vereerd [161]. Een vereerde spirituele figuur, die heiligheid of verlichting aangeeft, wordt zo genoemd [162]. Jineshvara Ajita, die preken houdt en omringd is door goddelijke wezens, wordt zo genoemd [163]. Het verlichte wezen dat over de aarde dwaalt en de leringen en principes van onthechting en compassie belichaamt, wordt zo genoemd [164]. De Heer, met zijn verheven spirituele status en deugd, wordt met deze titel aangeduid [165]. Goddelijke wezens, die hun heilige en deugdzame aard symboliseren, worden met deze term van genegenheid en respect aangesproken [166]. Een verlicht wezen dat wijsheid en begeleiding verleent, wordt zo genoemd [167]. De Meester, die inzichten en spirituele leringen geeft over zuivering en verlichting, wordt zo genoemd [168]. De figuur of leraar die de leringen in de tekst geeft, wordt zo genoemd [169]. Een vereerde figuur, waarschijnlijk de Meester of Jina in deze context, die respect en aanbidding verdient, wordt zo genoemd [170]. De vereerde figuur die in Mleccha-landen rondzwierf en boetedoeningen verrichtte en stilte bewaarde, wordt zo genoemd [171]. Een vereerde spirituele figuur, die doorgaans groot respect en erkenning van hun verlichting uitdrukt, wordt zo genoemd [172]. Een titel die een heilige of vereerde persoon vertegenwoordigt, die kwaliteiten van goddelijkheid, gerechtigheid en compassie belichaamt [173].
Het begrip van Gezegende in lokale en regionale bronnen
De Nederlandse term "Gezegende" weerspiegelt historische figuren en concepten. Gautama Buddha, belichaamde verlichting en leer [174]. Vervolgens, Lord Krishna staat symbool voor goddelijke genade en zorg voor zijn volgelingen, wat essentieel is [175]. Bovendien, is er een heilige dag of moment in spirituele context [176].
Bronnen en referenties om verder te lezen
Bovenstaande opsomming is gebaseerd op een aantal (Engelstalige) artikelen in het Boeddhisme, Hindoe茂sme, Jainisme, Geschiedenis en andere spirituele tradities. De gebruikte bronnen en meer informatie over waar 鈥淕ezegende鈥� symbool voor staat kun je hieronder vinden ter referentie:
-) Introducing Buddhist Abhidhamma door Kyaw Min, U: ^(1)
-) Jataka tales [English], Volume 1-6 door Robert Chalmers: ^(2), ^(3), ^(4), ^(12), ^(13), ^(17), ^(21), ^(22), ^(23), ^(24), ^(25), ^(50), ^(55)
-) Maha Prajnaparamita Sastra door Gelongma Karma Migme Ch枚dr枚n: ^(5), ^(6), ^(7), ^(8), ^(9), ^(10), ^(11), ^(14), ^(18)
-) Lankavatara Sutra door Daisetz Teitaro Suzuki: ^(15), ^(16), ^(19), ^(20)
-) Vinaya (2): The Mahavagga door T. W. Rhys Davids: ^(26), ^(27), ^(28), ^(29), ^(30), ^(31), ^(32), ^(33), ^(34), ^(35), ^(36), ^(37), ^(38), ^(39), ^(40), ^(41), ^(42), ^(43), ^(44), ^(46), ^(47), ^(48), ^(49), ^(51), ^(52), ^(53), ^(54), ^(56), ^(57), ^(58), ^(59), ^(60), ^(61), ^(62), ^(63), ^(64), ^(65), ^(66), ^(67)
-) Blue Annals (deb-ther sngon-po) door George N. Roerich: ^(45)
-) Mahabharata (English) door Kisari Mohan Ganguli: ^(68), ^(69), ^(70), ^(71), ^(72)
-) Tiruvacakam Part I door 惭腻峁噄办办补惫腻肠补办补谤: ^(73)
-) Manusmriti with the Commentary of Medhatithi door Ganganatha Jha: ^(74)
-) Trishashti Shalaka Purusha Caritra door Helen M. Johnson: ^(75), ^(76), ^(77), ^(78), ^(79), ^(80), ^(81), ^(82), ^(83), ^(84), ^(85), ^(86), ^(87), ^(88), ^(89), ^(90), ^(91), ^(92), ^(93), ^(94), ^(95), ^(96), ^(97), ^(98), ^(99), ^(100), ^(101), ^(102), ^(103), ^(104), ^(105), ^(106), ^(107), ^(108), ^(109), ^(110), ^(111), ^(112), ^(113), ^(114), ^(115), ^(116), ^(117), ^(118), ^(119), ^(120), ^(121), ^(122), ^(123), ^(124), ^(125), ^(126), ^(127), ^(128), ^(129), ^(130), ^(131), ^(132), ^(133), ^(134), ^(135), ^(136), ^(137), ^(138), ^(139), ^(140), ^(141), ^(142), ^(143), ^(144), ^(145), ^(146), ^(147), ^(148), ^(149), ^(150), ^(151), ^(152), ^(153), ^(154), ^(155), ^(156), ^(157), ^(158), ^(159), ^(160), ^(161), ^(162), ^(163), ^(164), ^(165), ^(166), ^(167), ^(168), ^(169), ^(170), ^(171), ^(172), ^(173)
-) Triveni Journal: ^(174), ^(175)
-) Bhaktavijaya: Stories of Indian Saints door Justin E. Abbott: ^(176)